Στα ίχνη του ορίζοντα (απόσπασμα)

Τραγουδάμε

Γιατί το τραγούδι δεν πεθαίνει...

Απλώνεται με φτερά ολόδικά του,

και φτερουγίζει ατίθασα

μες  στις ανθρώπινες ψυχές.

Σκεπάζει τους καημούς

και σπρώχνει τις χαρές μας...

                       

Ελπίζουμε

Γιατί η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει...

Γιατί αν πέθαινε

θα είμαστε νεκροί κι εμείς...

Κι εμείς, σε πείσμα αυτών, όλων αυτών,

ζούμε ακόμα.

Αγαπάμε

Γιατί η αγάπη φέρνει

- και είναι - ανθρωπιά.

Η ανθρωπιά ελπίδα

- ίσως δεν σβήσαν όλα -.

Η ελπίδα επανάσταση

- κάτι φουντώνει ανεξέλεγκτα -.

Κι η επανάσταση, λαχτάρα για ζωή

-αγάπη-.
  
(Κ. Μπούζας: ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΑ, 1999)