ΕΙΣ ΤΟ ΠΕΣΣΕΙΟΝ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ

Υπήρξεν, τω όντι, άκρος πεσσευτής.

Πάλαι ποτέ…

Εις το πεσσείον ότε εισήρχετο,

ως αν να ήτο τώρα ενθυμούμαι

την καθ΄εκάστην, αδημονία επεκράτει.

Έτεροι πεσσευτές εσυνωθούντο

ίνα πεσσεύσουν μετ΄ αυτού.

Και τούτος,

ως αγαθός ανήρ και συνεπής,

παρότι επιφανής,

εδέχετο….

Αμφότεροι ήλεγχον την θέσιν των πεττών

επί της πέσσας,

και τότε, μόνον τότε,

την ψήφον έθετε.

- Η χρόα η λευκή πάντοτε του ανήκε,

τιμής ένεκεν……-

Ω κάλλος απροσμέτρητον……

Πλινθία όλβια,

σκηνή υπήρξατε τοιούτων χειρισμών.

Οι αντιπαίζοντες σιωπηλοί

και αυτός εισήγαγε,

μετέθετε,

πεσσονομούσε,

το κρείττον έδιδε,

τας ψήφους αναιρούσε,

απέκλειε….

Και ο αντιπαίζων ετελεύτα.

Παρτίθα πλήρης μεγαλείου….

Άλλοτε πάλι

εδίδασκε τα πεττευτικά,

τον εν πεττοίς νόμο,

τις μορφές…..

Εν πέδον ενθυμούμαι,

εκράτει εις την χείραν

και ως ποταμός μελίρρυτος

ωμίλει…..

Χρόνοι παρήλθον.

Το γήρας, αναπόφευκτον.

Ο τάλας ……

Δεν είναι πλέον μέγας πεττευτής.

Μα συνεπής

εις το πεσσείον καθ΄ εκάστην.

Διδάσκει ακόμη τα πεττευτικά,

κρατών εις την χείραν πλέον

έναν ίππον.

Με άφατον αγαλλίασιν ορά

τους νέους αντιπαίζοντες.

Τας νέας τας παρτίθας.

Γιγνώσκει την σκυτάλην πως παρέδωσε.

Και έτερον τι καλώς γιγνώσκει.

Εις την παρτίθαν αυτήν

την ειδικήν του, την προσωπικήν,

εις θέσιν αμύνης ευρίσκεται.

Φευ, εις θέσιν δυσχερή.

Και είναι μόνον θέμα χρόνου,

τον Βασιλέα να ρίψει επί της πέσσας

και αγαθός ως ήτο πάντα πεττευτής,

να τελευτήσει…….

Το επίγραμμα τούτο πλέον

γιγνώσκεις τι εστί

φέρελπι νέε.

Ότε το αναγνώσεις πρόσεξε,

τους λόγους επανέλαβε

ως να ήτο προσευχή.

Ούτος υπήρξεν αγαθός ανήρ

και άκρος πεσσευτής.

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ 

ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ

ΣΚΑΚΙ = ΠΕΣΣΟΙ, ΠΕΤΤΟΙ (Ηρόδοτος: «Ιστορία» Α, 94)

ΣΚΑΚΙΣΤΗΣ = ΠΕΣΣΕΥΤΗΣ, ΠΕΤΤΕΥΤΗΣ (Πολύβιος: «Ιστορία» Α, 84)

ΠΑΙΖΩ ΣΚΑΚΙ = ΠΕΣΣΕΥΩ, ΠΕΤΤΕΥΩ (Ηράκλειτος: «Αποσπάσματα» 52)

ΣΚΑΚΙΕΡΑ = ΠΕΣΣΟΝ, ΠΕΣΣΑ (Σοφοκλής: «Αποσπάσματα» 429)

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ  ΣΚΑΚΙΟΥ = ΕΝ ΠΕΤΤΟΙΣ ΝΟΜΟΣ (Αριστοφάνης: «Εκκλησιάζουσαι» 987)

ΑΡΧΙΚΗ ΘΕΣΙΣ = ΠΕΤΤΩΝ ΘΕΣΙΣ (Πλάτων: «Πολιτεία» Α, 333, β)

ΘΕΩΡΙΑ = ΠΕΤΤΕΥΤΙΚΑ (Πλάτων: «Αλκιβιάδης» Α, 110, ε)

ΤΕΜΑΧΙΟΝ = ΨΗΦΟΣ (Πλάτων: «Πολιτεία» ΣΤ, 487, γ)

ΣΥΛΛΗΨΙΣ = ΑΝΑΙΡΕΙΝ ΤΗΝ ΨΗΦΟΝ (Πολυδεύκης: «Ονομαστικόν» 98)

ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ = ΑΝΤΙΠΑΙΖΟΝΤΕΣ

ΑΛΛΑΓΗ  ΘΕΣΕΩΣ = ΜΕΤΑΤΙΘΕΝΤΑΙ (Πλάτων: «Νόμοι» 903,D)

ΒΑΣΙΛΕΥΣ = ΒΑΣΙΛΕΥΣ (Ηράκλειτος: «Αποσπάσματα» 52)

ΙΠΠΟΣ = ΙΠΠΟΣ (Αριστοτέλης: «Πολιτικά» 1253 α, 7)

ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ = ΠΕΣΣΕΙΟΝ (Σοφοκλής: «Παρά Πολυδεύκη» 7,103)

ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟΣ  ΚΙΝΗΣΙΣ = ΤΙΘΕΝΑΙ ΤΗΝ ΨΗΦΟΝ (Αθήναιος: «Δειπνοσοφισταί» Α, 16,1)

ΚΑΛΛΙΤΕΡΕΥΣΙΣ ΘΕΣΕΩΣ = ΚΡΕΙΤΤΟΝ ΔΙΔΟΝΑΙ (Ευριπίδης: «Ικέτιδες» 409)

ΠΑΡΤΙΔΑ = ΠΑΡΤΙΘΑ (Όμηρος: «Οδύσσεια» Α, 192)

ΡΟΚΚΕ = ΡΟΚΚΑ (= φρούριον επί βράχου)

ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ = ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ (Οvidius: «Tristia» ii, 477)

J’ ADOUBE = ΠΕΣΣΟΝΕΜΕΩ (Αισχύλος: «Ικέτιδες» 13)

ΤΕΜΠΟ = ΦΕΡΕΙΝ (Πλάτων: «Πολιτεία» ΣΤ, 487, γ)

ZUGZWANG = ΑΠΟΚΛΕΙΝ (Πλάτων: «Πολιτεία» ΣΤ, 487, γ)

ΑΝΟΙΓΜΑ = ΕΙΣΑΓΕΙΝ

ΧΡΩΜΑ = ΧΡΟΑ (Πολυδεύκης: «Ονομαστικόν» 98)

ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΝ = ΠΛΙΝΘΙΟΝ (Πολυδεύκης: «Ονομαστικόν» 98)

ΒΑΡΙΑΝΤΑ = ΜΟΡΦΗ (Ευριπίδης: «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» 195)

ΠΙΟΝΙ = ΠΕΔΟΝ

ΚΑΛΟΣ  ΣΚΑΚΙΣΤΗΣ = ΑΓΑΘΟΣ ΠΕΤΤΕΥΤΗΣ (Πολύβιος: «Ιστορία» Α, 84)

ΕΠΙΦΑΝΗΣ ΣΚΑΚΙΣΤΗΣ = ΜΕΓΑΣ ΠΕΤΤΕΥΤΗΣ (Αθήναιος: «Δειπνοσοφισταί» Α, 16,ε)

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ = ΑΚΡΟΣ ΠΕΤΤΕΥΤΗΣ (Πλάτων: «Πολιτικός» 292 Ε)

ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΩ = ΤΕΛΕΥΤΩ (Πλάτων: «Πολιτεία» ΣΤ, 487, γ)

(Κώστας Μπούζας: Σπαράγματα Γραφής, 2008)